Ik kreeg een uitnodiging van De Hoge Keuken Club en kon dat als fijn proefster vanzelfsprekend niet afslaan. Alleen de naam al nodigt uit deze uitdaging aan te gaan.
Zonder verwachting stapte ik gisteren in de metro richting Hoek van Holland. De halte Vlaardingen Centrum liet mij uitstappen om vervolgens 10 min over de Westhavenkade te paraderen en de Visbankflat binnen te gaan, en me naar de 9e etage te laten liften. De deur ging open en daar zag ik een lang gedekte tafel, volledig gedekt volgens mijn esthetiquette. Te beginnen met de tafelkleden, net als vroeger, van stof. Daarop kristallen karaffen gevuld met water, schalen met radijsje waarbij het bladgroen een mooi contrast vormde met het tafelkleed in roomwit. Rondom de genodigden (9) waarvan ik behalve de gastvrouw Niemand kende. Maar, dat vormt nooit een probleem. Ik hou van conversaties en schroom nooit mijn woorden te delen met wie dan ook.
Het startte met een gedicht:
Waakhond VWA
Er is een hond die waakt over uw smaak
dat is de VWA, zoals bekend,
en was u aan die naam nog niet gewend
dan spel ik hem, al hoort u hem vrij vaak
de V staat voor de V van vegetarisch
en de W voor 't surrogaat van worst
een vleesvervanger zonder vel of korst...
de 'vegan lifestyle' is soms erg hilarisch
de waakhond is een smaeckhondje geworden
hij proeft en test de schijn van een 'gehacktbal'
zo raken 'vleesklassiekers' in verval
en siert een 'Beyond burger' onze borden
de A - autoriteit - stelt steeds meer vragen:
is 'Roockworst' nou het summum van genot?
is imitatiesmaak pervers en zot?
zijn 't allen koks die lange messen dragen?
wat vindt die hond nou zelf van al dat knagen -
scheidt hij wel goed wat slecht is voor de magen?
dat is een vraag voor ons als omnivoor
een waakhond is en blijft een carnivoor...
Dit ter inleiding van het volledige Vegan Menu dat bestond uit:
Een Voor Gerecht:
Tomaat Tartaar met Smokey Mayo opgeleukt met de borage bloem, vers geplukt van het terras bij deze entourage. Hier kan geen enkel vlees gerecht tegenop. We hadden de neiging ons bord eindeloos te blijven aflikken. Wat een smaak sensatie. Een een streling voor het oog. Het pastel kleurig servies van Regout in combi met de kleuren van dit tartaartje. Fijne mensen rond de tafel om mee te praten met een heerlijk glas wijn in de hand.
Een Hoofd Gerecht:
Knolselderij Steak met Café de Paris saus met aardappel kroketjes. Een steak van vlees kan mij persoonlijk nooit bekoren, dus ik werd hier zeer gelukkig van. Gezien het voorgerecht al niet te versmaden was en naar mijn idee door niets te overtreffen, werd ik toch verrast door deze heerlijkheid. 3 uren had deze knolselderij zich laten omrollen in de oven, zich laten prikken (met een schroevendraaier voor zover ik begreep) en vol laten spuiten met olijfolie. Met dat verhaal in mijn maag begon ik eraan. Maar werkelijk, mogelijk nog heerlijker dan het voorgerecht. En dan die aardappel kroketjes erbij. Die eet ik vrijwel nooit meer daar de ingredienten op de verpakkingen in de supermarkt mij er niet toe kunnen verleiden. Deze ambachtelijke bereide kroketjes van puur aardappel en geen kwalijke additieven zou ik liever in de supermarkt zien liggen. Ze zijn niet te versmaden. Als zou ik € 10,00 euro moeten uitgeven voor een doosje van 4, geen enkel probleem.
Een Na Gerecht:
Chocolade Peren Mousse met vers fruit en een Vlierbloesem Koekje
Voor mij als niet liefhebber van chocolade toetjes een nieuwe uitdaging dit mijn mond in te laten glijden. Aan de presentatie ligt het wederom niet. De prachtige verdeling over het bord, de kleuren combinaties, zeer verleidelijk. Ik waag me eraan. Heerlijk dat verse fruit, en overheerlijk dat vlierbessen koekje. De chocolade mousse, ...fantastisch bereid ...alles in de goede verhoudingen, maar niet helemaal passend bij Mijn smaak papillen. Maar het volstaat te voldoen aan mijn Esthetiquette.
Mijn Eind Oordeel waarbij ik altijd let op De Smaak/Sfeer/Stijl.
Voor Smaak, Sfeer, en Stijl mijn maximale aantal sterren. Het woord Hoge staat hier voor de 9e verdieping. Maar, ik vond dit diner Hoogstaand. Ik had net als bij Bed & Breakfast boven de 20,00 euro die het nu heeft gekost, graag wat extra in een envelop gedaan, want het was het meer dan waard. Ook een goede intro en uitleg bij elk gerecht. En het verse bosje kruiden dat ik na afloop mee kreeg, was voor mij de kers op de taart.
De achtergrond muziek valt altijd over te twisten. Dat is erg persoonlijk. Het heeft mij niet gestoord, maar ik had het zonder ook fijn gevonden. Ik zou persoonlijk muziekstukken kiezen passend bij de gerechten. Bijv Franse muziek in dit geval bij de Knolselderij Steak met Café de Paris saus. En een knolselderij (wat een lelijk woord eigenlijk) heet in het Frans Céleri-Rave. Dat klinkt toch veel mooier. Ik zou daar bij het samenstellen van de menu kaart ook rekening mee houden wat sfeer betreft. Maar dat ben ik.
En, nu brachten we ons eigen drankje mee, wat een wat verstoord tafelbeeld gaf (volgens mijn esthetiquette) met al die verschillende flessen tussen de prachtige karaffen. Ik had het niet erg gevonden als er bij het diner passende wijnen werden gepresenteerd en over de wijn verteld zou worden. Waarom welke wijn bij welk gerecht...en ook daarvoor wel meer willen betalen.
Op zich was het ook wel weer heerlijk je eigen drankje erbij te hebben. Misschien had ik alleen de flessen niet op tafel gezet dan, ...
Mais, Voila! Het was een feestje, een Joy de Vivre! En iedereen met Smaak raad ik aan kennis te nemen van de Hoge Keuken Club en ook eens in mijn webshop te gluren of mijn winkel te bezoeken ... ook dat is een feestje. En laat ook eens hieronder een reactie achter...dat zou ik zeer leuk vinden.
P.s. Denkt u dat u aan mijn Esthetiquette kunt voldoen en wilt u hier in de schijnwerpers komen? Nodig me uit en gun me uw maaltijd.
Reactie plaatsen
Reacties